Keuringsdienst van Waarde onderzoekt IPA

Afgelopen maandag, 17 februari, wijdde het tv-programma Keuringsdienst van Waarde een aflevering aan IPA. Hartstikke goed natuurlijk, wanneer mainstream media aandacht besteedt aan de brede variatie in bier die te verkrijgen is. Want dat helpt bij de verspreiding van het besef dat er meer te beleven valt dan alleen industrieel vervaardigd pils. Dat besef is er immers bij heel veel mensen toch nog niet. Het CRAFT bestuur bekeek de uitzending en vond er iets van. Hieronder lees je wat.

De openingszin is magistraal. “Speciaalbier zó speciaal, dat het zijn eigen naam draagt.” Als er één boodschap mag zijn die kijkers meekrijgen van deze aflevering, laat het dan deze zijn: elk bier heeft een naam. Noem het een stijl, een type, een soort; elk bier heeft een naam. Alleen wanneer we het bier bij de naam noemen kan er herkenning komen. En dan maakt bekend vervolgens bemind.

Smaakjesbier

De kijker moet dan wel even door het frame heen dat ook IPA een ‘smaakjesbier’ is. De poging om van Schultenbräu een IPA te maken door er hopextract in te druppelen is natuurlijk grappig, maar ook provocerend. Helemaal in de KvW-stijl; het format van het programma is nu eenmaal uitdagend, prikkelend en licht ontregelend.

Als CRAFT hebben we geen oordeel over het gebruik van hopextract. Wel vinden we dat het gebruik van extracten uit een flesje niet direct leidt tot een mooi en waardig craft bier. Het ambacht van bier brouwen houden we graag hoog. Nicolas Soenen van Yakima Chiefs vond dat kennelijk ook – er ‘ontbrak’ volgens hem iets aan de smaak van de opgehopte Schultenbräu. Lekker is anders.

Definitie

Nog meer provocatie komt als we KvW-ers op zoek zien gaan naar een definitie van IPA, en tot de conclusie komen dat je ‘alles’ wel zo kan noemen. Dat is natuurlijk niet zo. Ook als er vele IPA-substijlen bestaan, die onderling grote verschillen kennen, dan zit daar nog steeds een gemeenschappelijke factor in. Een consument mag wel degelijk een zekere verwachting hebben als deze een IPA-variant bestelt. De gretigheid van KvW om een begrip te willen afbreken heeft echter geen boodschap aan nuances en verdieping.

De focus op black IPA helpt daarbij dan weer niet. Daarin speelt de mout juist een prominentere rol, en daar sta je dan met je verhaal over hop. Ook staat direct de naam ter discussie: hoe kan een ‘pale’ bier ‘black’ zijn? Het verwart, ontregelt, en dus is de KvW-redactie tevreden, maar de consument die meer wil weten over IPA schiet hier weinig mee op. Doceren is ook doseren.

Amusement & educatie

En dat de begrippen ‘soort’ en ‘merk’ door elkaar worden gehaald, er door een retaildeskundige wordt gesproken van ‘continue productie van idiote en maffe smaken’, brouwerijmedewerkers nog altijd van ‘Indian pale ale’ spreken, men denkt dat IPA specifiek werd ‘verzonnen’ voor het reizen per schip, de rol van de Amerikaanse craft beer scene (zonder wie wij nooit van IPA gehoord zouden hebben) nergens genoemd wordt, ach, het draagt allemaal ruimhartig bij aan de verwarring, maar wat doe je er aan.

Het KvW-programma is er toch vooral om te amuseren, en dat is zonder meer gelukt. Het enthousiasme van Marijn Frank bij het openen van een zak hop is vrolijkmakend. Ersin Kiris vermaakte zich zo te zien uitstekend bij het Rock City & Friends festival. En daar gaat het allemaal om. Doceren is een taak voor andere partijen. Is CRAFT ook zo’n partij? Mogelijk. We zijn een branchevereniging voor onafhankelijke brouwerijen, maar de link leggen naar de consument, rechtstreeks of via horeca of retail, past zeker in het beleid en de activiteiten.

Focus

Laten we dan wel goed blijven kijken naar hoe mainstream media – en vooral de consument – bier benaderen. De details en haarkloverijen kunnen achterwege blijven; zij zijn slechts interessant voor een kleine groep. Focus op wat een nog niet tot de biervariatie bekeerde consument echt moet weten. Namelijk dat er wat te beleven valt met Nederlands, onafhankelijk ambachtelijk gebrouwen bier.

Door op de afbeelding te klikken ga je naar de site van NPO Start.